کبریت اختراع کیست؟

  

بشر برای پختن غدا و گرم نگاهداشتن خود نیاز به افروختن آتش پیدا کرد. همین نیاز منشا اختراع کبریت گردید. غارنشینان به وسیله سنگ چخماق جرقه ای پدید می آوردند و امیدشان این بود که با آن برگهای خشک را آتش بزنند

 در قرن وسطا نیز جرقه را به وسیله سنگ چخماق پدید می آوردند. ولی با آن قارچ یا جلبکهای خشک یا کهنه نیمسوخته را آتش می زدند. اینگونه مواد که به آسانی آتش می گیرند آتشگیره خوانده می شوند. کبریت جدید هنگامی ساخته شد که ماده ای به نام فسفر کشف گردید این ماده در حرارت بسیار کمی فوری آتش می گیرد. در سال 1618 مرد انگلیسی به نام رابرت بویل چوبی را آغشته به فسفر و گوگرد کرد ولی به سرعت آتش می گرفت و عملا" کارای نداشت. نخستین کبریتی قابل استفاده را جان واکر انگلیسی ساخت او چوبهای کبریت را میان لایه های کاغذ چید و با شیشه مات جلدی هم برایش ساخت. اطریش وآلمان در سال 1833 شروع به ساخت کبریتهای کردن که نوکشان آغشته به فسفر سفید و زرد بود در سال 1906 به دلیل خطر ناک بودن این مواد ساخت آنها متوقف و غیر مجاز اعلام شد. کبریتها بی خطر که تنها با یکبار کشیدن آتش می گیرند، در سوئد به سال 1844 که از فسفر قرمز که غیر سمی است ساخته شد. به جای آنکه تمام مواد شیمیایی لازم را در نوک چوب کبریت تعبیه کنند، فسفر قرمز را فقط بر سطح زبری که روی قوطی کبریت است می مالند.